زبانه‌های برج خاکستر

غریو

بی‌تو سکوت شام من شعر سحر نمی‌شود

کودک لخت نامه‌ام دست بر سر نمی‌شود

جوشش داغ دل مگر پوزش ما طلب کند

ور نه حریف خجلتم،زخم جگر نمی‌شود

ر خوت شهر اگر نشد از نفس غریو پر

مرغ اسیر عاشقم، صاحب پر نمی‌شود

بحر تویی بهار تو، معنی روزگار تو

جز تو شکوه خاطرم، خوب دیگر نمی‌شود

خاطره ات اگر نشد، هم‌سفر شبانه‌ام

نغمه خواب مژدهء دیدهء تر نمی‌شود

یاد تو کرده آن‌چنان تابش خسته را افسون

کز ستم فراق تو هیچ خبر نمی‌شود