غزل سُرخ قناری

غزل سرخ قناری

چه تماشای بدی، بال قناری سرخ است

چی شده؟ دوسه جا، خال قناری سرخ است

نرگسی، بود ویا میل به سبزی می‌زد

حال، رنگی که شده مال قناری، سرخ است

سیب سبزینه‌ی بود، سینه گک اش آخ چرا

سیب سبزینه گکِ کالِ قناری، سرخ است؟

پیش ازا مروز مدام حالت آبیی داشت

ولی امروز ببین، حال قناری سرخ است

گاه گاهی هم اگر میل سرود بکند

سآ، ری، گه، مه، په، ده و… تال قناری سرخ است

زیر تقویم قفس، زنجره‌ی می‌خواند:

تاچنین است هوا، سال قناری سرخ است