یک سبد گل دودی

فرار

خسته شد دلهای ما از دردها، بیچارگی‌ها

گم شدیم آخر میان خاکها در تیرگی‌ها

می‌رویم این بار و ما را نیست برگشتی دوباره

ای خوشا بگریختن از دست این بیهودگی‌ها

مرغی از باغ ارم بودیم اندر دام گیتی

بی گنه ماندیم در دامان این آلودگی‌ها

هر کس آزرد با تیری پَر کوتاه ما را

بار دیگر نیست ما را تاب این آزردگی‌ها

دهر زندان بود و ما در بند قفل آهنینش

ای خوشا بر ما که رستیم از حصار بندگی‌ها

در تپشهای مدام نیست دیگر اشتیاقی

خسته شد دلهای ما از دردها، بیچارگی‌ها